technieken: Pimp My Ears

Persoonlijk verslag: 

Voor de middag begon had ik heel veel stres, dit omdat er op de laatste moment werd aangekondigd dat de koptelefoons nog niet binnen waren. Daarom kwam ik met een beetje stres naar school. Arno heeft mij gekalmeerd en mij gerust gesteld door te zeggen dat we samen de workshop gaan geven en als er iets niet goed loopt we elkaar kunnen bijsturen, dit bracht mij tot innerlijke rust. Omdat we met twee stonden konden we meer aandacht geven aan de leerlingen zelf. Je kan de leerlingen meer individueel begeleiden, ze meer input geven, ze meer prikkelen om tot product te komen.

De workshop zelf verliep beter dan verwacht, Ik en Arno konden een goed evenwicht vinden bij het uitleggen van de workshop. Dit was anders dan een gewone les. Een workshop verloopt altijd iets losser omdat er minder doelen voor ogen zijn dan een gewone les. De doelen zijn ook losser (VOETEN) dan de doelen vanuit het leerplan.

Het lokaal was heel klein, waardoor we het materiaal dicht bij elkaar moesten leggen. In totaal waren er vier banken. Dus het materiaal lag er een beetje ongestructureerd bij, misschien kan ik daar de volgende keer wat meer rekening met houden en op voorhand het lokaal bekijken om nadien een plan op te stellen hoe we het materiaal kunnen plaatsen. In mijn lesvoorbereiding had ik genoteerd hoe we gestructureerd het materiaal kunnen leggen, maar het klaslokaal was zo klein dat we dit niet konden doen.

De leerlingen zelf hadden weinig vragen en probeerden zoveel mogelijk  uit. Ze moesten ook samenwerken in groep om tot hun product te komen. Sommige groepen hadden veel input en begeleiding nodig, andere groepen konden het goed vinden met elkaar en hadden na 15 minuten al een goede basisvorm gemaakt. De tweede graad is een leuke doelgroep om les aan te geven, ze waren heel assertief en gingen direct aan de slag. Soms waren ze een onderling teveel met elkaar aan het praten waardoor het maken van de koptelefoon uit vindmateriaal even een bijzaak was, waardoor ik tijdig moest inspringen en ze terug moest motiveren om verder te doen, ze nieuwe mogelijkheden moest aanbieden om ze terug te laten experimenteren.

Meestal hadden de leerlingen rap de neiging om naar plakband te grijpen, wat een gemakkelijke techniek is om het materiaal aan elkaar vast te hechten, expres heb ik tegen een paar groepen gezegd dat ze op een andere manier het materiaal aan elkaar moesten hechten. Toen werd de focus nog meer op het probleemoplossend denken gebracht, en kwamen verrassende dingen tevoorschijn, gekkere ideeën.

Tot slot vond ik het een heel aangename voormiddag. Ik had het gevoel dat je deze leerlingen veel  vrijheid mocht geven, daardoor ontstond er veel creativiteit. Misschien een laatste werkpunt dat ik mijzelf kan geven is om de leerlingen in begin van de workshop te vertellen onze voorbeelden niet na te bootsen, want in het begin wouden velen de roze koptelefoon namaken met konijnen oren, waardoor hun creativiteit deels geremd was en er geen plaats was voor andere ideeën. Gelukkig kwam dit na begeleiding goed en deden ze per groep iets origineels.

Foto's workshop: Genomen door Arno Geers